محبت به حق

نقش محبت

 

محبت و دوستی سر چشمه بسیاری از تصمیم ها و کارهای انسان است.فعالیت هایی که آدمی در طول زندگی انجام می‌دهد، ریشه در دلبستگی ها و محبت های او دارد و همین محبت ها است که به زندگی انسان جهت می بخشد. هر قدر این محبت شدیدتر و عاشقانه تر باشد، تاثیر آن در زندگی عمیق تر و گسترده تر است.
یک دختر و پسر در زمان تجرد و قبل از ازدواج، کمتر به چیزی جز خود می اندیشند. دنیای آنها بر محور خود می چرخد و به کارهای خود و علاقه های شخصی خود سرگرم اند. این دختر و پسر، همین که کانون خانوادگی تشکیل دادند و به هم دل بستند، برای اولین بار، خود را به سرنوشت موجود دیگری علاقه مند می بینند، شعاع خواسته هایشان وسیع تر می شود و خواسته های همسر بر خواسته های خود تقدم می یابد و آن‌گاه که صاحب فرزند شوند، رفتارشان به کلی عوض می شود. آن پسرک تنبل و سنگین، اکنون چالاک و پر تحرک شده است و آن دختر که به سختی از رختخواب بر می خواست، با صدای کودک مانند برق می جهد و به سویش سراسیمه میدود. همین دختر که تا دیروز کم طاقت و زود رنج جلوه می کرد، اکنون با قدرتی شگرف در مقابل بی خوابی، گرسنگی و کار زیاد، صبور و شکیباست. این عشق سبب می شود از خود محوری در آید، خود را فراموش کند و ایثارگر، با اراده، نیرومند، مصمم و پر کار شود.